بررسی سطح بازاندیشی در زمینه یافته های آموزشی در دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال 97-1396

Abstract

مقدمه: بازاندیشی و تجزيه و تحليل يافته هاي آموزشي يكي از اصولي و اساسي ترين مراحل در روند يادگيري محسوب مي گردد. از اینرو مطالعه حاضر با هدف بررسی سطح بازاندیشی در زمینه یافته های آموزشی در دانشجويان دوره عمومی رشته دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد.

روش بررسی: در اين مطالعه توصيفي-مقطعي204 نفر از دانشجويان رشته دندانپزشكي(ترم هاي 7 تا 12) دانشگاه علوم پزشكي شهید صدوقی یزد در سال تحصيل97-1396 شركت نمودند. در اين مطالعه از پرسشنامهKember  (Reflection Questionnaire-RQ)  باروایی 82/0 وپایایی (آلفا کرونباخ )78/0استفاده شد. آناليز داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS 17 و آزمونهاي آماريT–test, ANOVA  و ضريب همبستگي پيرسون انجام شد. سطح معنی داری 05/0≥P تعیین گردید.

نتایج: در مطالعه حاضر 204 دانشجوی دوره عمومی دندانپزشکی، شامل 117(4/57درصد) زن و 87 (6/42 درصد) مرد، با میانگین سنی 36/2±17/24سال با دامنه سنی 21 تا 42 سال، شرکت داشتند. میانگین نمره حیطه ی عملکرد از روی عادت 88/2±11/10، حیطه ی درک مطلب 16/4±87/14، بازاندیشی 94/2±04/16 و بازاندیشی انتقادی 58/2±86/13 گزارش گردید. بین سه سال تحصیلی در میانگین سطح بازاندیشی و بازاندیشی نقادانه اختلاف آماری معنی داری وجود داشت(05/0>P). همچنین بین دو گروه سنی (24˂ و24≤ سال) اختلاف آماری معنی داری در حیطه های عملکرد از روی عادت و بازاندیشی نقادانه بود(05/0>P).

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر با افزایش سن و سال تحصیلی سطح عملکرد از روی عادت در دانشجویان دندانپزشکی کاهش یافته است. از اینرو پیشنهاد می گردد که در دانشکده های دندانپزشکی برآموزش بازاندیشی در ترمهای تحصیلی پایین تر تاکید گردد.