مطالعه علل و عوامل موثر بر آسیب‌پذیری در ایستگاه‌های تقلیل فشار گاز با استفاده از مدل SVA و رویکرد مهندسی تاب‌آوري
Abstract
مقدمه: يک سيستم آسيب‌پذير، ظرفيت بازيابي سريع پس از شوک‌ها را نداشته و ممکن است قادر به ارائه خدمات در شرايط تغييريافته نباشد. لذا هدف از انجام اين مطالعه، شناسايي نقاط آسيب‌پذير ايستگاه تقليل فشار گاز و ارتقاء سطح ايمني آن در برابر بحران‌هاي صنعتي با رويكرد مهندسي تاب‌آوري بود.
روش بررسی: اين مطالعه توصيفي تحليلي به صورت مقطعي و كاربردي در ايستگاههاي تيپ تقليل فشار گاز برون شهري انجام شد. قبل از انجام مطالعه نسبت به ترجمه و بومي‌سازي مستندات مربوط به روش ارزيابي SVA اقدام شد. پس از ترجمه فرم‌ها و رفع اشكالات مربوط به ترجمه و اصلاح آنها توسط پنل خبرگان، مراحل مطالعه در 6 فاز جداگانه و بر اساس تكنيك SVA و الگوي مربوطه به نمره‌دهي ، توسط پنل خبرگان(تيم VA) انجام گرفت.
نتایج: نهايتاً مشخص گرديد دو بحران صنعتي انفجار و آتش‌سوزي و افت فشار گاز با امتياز 75/3نسبت به ساير بحران‌هاي صنعتي ذكر شده اثرات سوء بيشتري بر ايستگاه، همسايگان و مصرف‌كنندگان گاز آن ايستگاه مي‌توانند داشته باشد. همچنين با اهميت‌ترين دارايي‌هاي ايستگاه CGS به ترتيب مربوط به Heater، شيرهاي ورودي و خروجي با امتيازهاي 8/2 و Turbine meter با امتياز 6/2 و بزرگترين تهديدات افت فشار گازو انفجار و آتش‌سوزي با امتياز 75/3 در ايستگاه‌ها تلقي شد و با عنايت به اعداد آسيب‌پذيري كه امتيازات كمتر از 123 از 500 را كسب نمودند، 15 مورد راهكار ارائه گرديد.
نتیجه‌گیری: به طور كلي مي‌توان گفت SVA در مقايسه با ساير روش‌هاي مديريت ريسك همچونHAZOP و QRA ديدي بازتر دارد و جهت جمع‌بندي ديدگاه‌هاي جذابيت، اهميت، تهديد و حفاظ‌هاي سيستم را نيز در نظر مي‌گيرد. استفاده از مدل SVA جهت شناسايي نقاط آسيب‌پذير ايستگاه CGS و تعريف راهكارهاي تاب‌آوري از ويژگي‌هاي بارز اين مطالعه بود.
واژه‌های کلیدی: ايستگاه تقليل فشار گاز، آسیب‌پذیری، مهندسی تاب‌آوری، شركت ملي گاز ايران
