Synthesis and optimization of niosomal carriers containing doxorubicin in order to achieve a final formulation with high potential in cancer cells temperature and acidity

Abstract

مقدمه: دوکسوروبیسین، از متداول ترین داروهای مورد استفاده در شیمی‌درمانی سرطان با عوارض جانبی بسیار همراه بوده و این حقیقت استفاده از آن را با محدودیت هایی مواجه می سازد. در مطالعه حاضر با تکیه بر دانش نانوحامل های دارویی، فرمولاسیون‌های متعددی از فرم نیوزومه‌ شده این دارو سنتز شده و بهینه‌سازی های سطحی در خصوص فرمولاسیون منتخب نهایی اعمال گردید.

روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی است. سامانه های نیوزومی با فرمولاسیون‌های متعدد و استفاده از توئین-60 و کلسترول به روش هیدراتاسیون فیلم نازک سنتز شدند. داروی دوکسوروبیسین به طور غیرفعال درون نیوزوم ها بارگذاری شد.  سپس بهینه سازی ها بر اساس انتخاب تجربی دو فرمول از 6 فرمول ساخته شده، و بررسی اثر افزودن تویین20، پلیمر DSPE-mPEG (2000) و فسفولیپید کاتیونی DOTAP (به ترتیب) صورت پذیرفت. سپس شاخصه های فیزیکوشیمیایی نانوسامانه از منظر بازده درون‌گیری، پروفایل رهایش دارو در شرایط مشابه سلول‌های سالم و سرطانی، قطر هیدرودینامیک،Poly Dispersity Index ، پتانسیل زتا، مورفولوژی و طیف Infrared Spectroscopy (IR) تعیین گردید. به منظور رسم گراف ها و بیان داده ها به ترتیب از نرم افزارهای Origin و Excel استفاده شد.

نتایج: فرمول نیوزوم بهینه شده نهایی نیوزومی دارای قطر nm59/92، انکپسولاسیون 43/0 ± 8/91%، پتانسیل زتا mV5/3- و شاخص پراکندگی 196/0 می باشد. حداکثر رهایش دارو از نانوسامانه  تحت شرایط سلول‌های سالم و سرطانی (C° 37، 4/7=pH و C° 42، 4/5=pH) بعد از گذشت 48 ساعت، به ترتیب؛ 3/62% و 5/76% بوده است. بررسی های Field Emission Scanning Electron Microscope و IR نشان از مورفولوژی کروی و عدم وجود برهم کنش شیمیایی میان نانوسامانه و دارو بوده است.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نیمه ‌هدفمند ‌بودن این حامل دارویی را اثبات می کند. هم چنین نشان می هد، نیوزوم  بدون ایجاد تغییر در ماهیت شیمیایی دارو و با تخصصی نمودن دارو‌رسانی، اثربخشی و کیفیت‌زندگی بیمار را افزایش و عوارض جانبی را کاهش می دهد.