بررسی ارتباط وضعیت تحصیل در دانشگاه با استرس و فرسودگی شغلی پرستاران و پیراپزشکان شاغل در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی قم، سال 1396

Abstract

مقدمه: شواهد نشان می‌دهد که برخی از دانشجویان پرستاری و پیراپزشکی، سختی‌هایی را در محل کار و تحصیل خود گزارش می‌کنند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی ارتباط وضعیت تحصیل در دانشگاه با استرس و فرسودگی شغلی پرستاران و پیراپزشکان بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی قم بود.

روش بررسی: مطالعه‌ای توصیفی - تحلیلی بر روی 187 نفر صورت گرفت. جهت انتخاب افراد از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده گردید. در مطالعه حاضر، از پرسشنامه‌های اطلاعات دموگرافیک، فرسودگی مسلش و استرس شغلی موسسه سلامت و ایمنی انگلستان استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS₂₂ و آمار توصیفی و آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون، کای اسکوئر، آنالیز واریانس و تی مستقل تجزیه و تحلیل گردید.

یافته‌ها: 6/56 درصد کارکنان محصل و 4/43 درصد آن‌ها غیرمحصل بودند. 82 نفر (4/77 درصد) کارکنان محصل و 59 نفر (8/72 درصد) کارکنان غیرمحصل از استرس بالایی برخوردار بودند. همبستگی آماری معنی‌داری بین سطح استرس و فرسودگی تمامی افراد مشاهده شد (05/0 ˂ P-value، 323/0- = r). تفاوت آماری معنی‌داری در خستگی هیجانی (002/0 = P-value) و عدم کفایت فردی (001/0 = P-value) کارکنان محصل و غیرمحصل مشاهده گردید.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، پیراپزشکان و پرستاران در محیط پر استرسی کار می‌کنند و با توجه به نقش تحصیل در ارتقاء انگیزه شاید بتوان آن را به عنوان عاملی مهم به منظور بهبود خستگی هیجانی در نظر گرفت.